روند فرزندخواندگی در ایران؛ چرا خانواده‌ها ماه‌ها در انتظار رسیدن به آغوش کودکانشان هستند؟

5782916

آخرین ویرایش در 2 هفته ago توسط آوا رحمتی

در حالی که اشتیاق بسیاری از خانواده‌ها برای تجربه حس شیرین والدگری از طریق فرزندخواندگی هر روز بیشتر می‌شود، چالش‌های موجود در این فرآیند موجب شده تا متقاضیان ماه‌ها و گاهی بیش از یک سال در انتظار بمانند. حمیدرضا الوند، سرپرست دفتر مراقبت و توانمندسازی کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور، به تشریح دلایل اصلی این تأخیرها در روند فرزندخواندگی پرداخته است.

روند فرزندخواندگی در ایران: چالش‌های موجود

سرپرست دفتر توانمندسازی کودکان بهزیستی کشور با اشاره به افزایش چشمگیر درخواست‌ها برای فرزندخواندگی، اعلام کرده است که در حال حاضر، تعداد متقاضیان واجد شرایط برای هر کودک نیازمند سرپرستی، به مراتب بیشتر از تعداد کودکان موجود است. این عدم توازن، به عنوان اصلی‌ترین عامل طولانی شدن نوبت‌ها در مسیر فرزندخواندگی شناخته می‌شود و بسیاری از خانواده‌ها را در انتظار یک سال یا بیشتر نگه می‌دارد. این وضعیت به خصوص برای خانواده‌هایی که دارای ترجیحات خاصی در مورد جنسیت یا سن فرزند هستند، پیچیده‌تر می‌شود.

image

تقاضای بالای فرزندخواندگی برای کودکان خاص، عامل انتظار بیشتر

حمیدرضا الوند توضیح می‌دهد که تمایل بخش عمده‌ای از متقاضیان فرزندخواندگی، معطوف به پذیرش کودکان دختر یا نوزادان و کودکان زیر سه سال است. این ترجیح فراگیر، به دلیل تعداد محدود کودکان با این ویژگی‌ها در مراکز بهزیستی، منجر به افزایش زمان انتظار برای این دسته از متقاضیان می‌شود. بر اساس آمارهای موجود، دختربچه‌ها به دلیل تقاضای بالاتر، سریع‌تر به خانواده‌ها سپرده می‌شوند و این موضوع، خود به تنهایی می‌تواند به طولانی شدن دوره انتظار برای خانواده‌هایی که صرفاً متقاضی فرزند دختر هستند، دامن بزند.

گام‌های اداری و زمان‌بر در مسیر فرزندخواندگی

فرآیند فرزندخواندگی، مجموعه‌ای از مراحل اداری و ارزیابی‌های دقیق را شامل می‌شود که هر یک نیازمند زمان و بررسی‌های کارشناسانه است. الوند به این نکته اشاره کرد که از زمان ثبت کامل اطلاعات متقاضیان در سامانه تا دعوت اولیه برای مشاوره، حدود دو هفته به طول می‌انجامد. پس از آن، تکمیل مدارک، تهیه گزارش مددکاری اجتماعی، تصمیم‌گیری در کارگروه تخصصی بهزیستی و در نهایت، مهم‌ترین بخش، یعنی یافتن کودکی واجد شرایط در استان محل سکونت متقاضی، از مراحل بعدی است. او تأکید کرد که نمی‌توان زمان دقیقی برای پیدا شدن کودک مناسب پیش‌بینی کرد و به محض یافتن مورد واجد شرایط، به خانواده‌ها اطلاع داده خواهد شد. این پیچیدگی و عدم قطعیت در مراحل، به خصوص در بخش تطابق متقاضی با کودک، به نوبه خود به افزایش زمان انتظار فرزندخواندگی می‌افزاید.

نگاهی به راهکارهای بالقوه برای تسهیل فرزندخواندگی در کشور

با توجه به طولانی شدن روند فرزندخواندگی و اشتیاق فزاینده خانواده‌ها، بررسی راهکارهای نوین برای تسهیل این فرآیند حیاتی به نظر می‌رسد. علاوه بر تلاش برای کاهش بروکراسی، می‌توان به ابعاد دیگری نیز توجه کرد. افزایش آگاهی عمومی درباره پذیرش کودکان با نیازهای ویژه یا در سنین بالاتر می‌تواند به توزیع عادلانه‌تر فرصت‌ها برای همه کودکان نیازمند سرپرستی کمک کند. از جمله پیشنهادها برای بهبود وضعیت فرزندخواندگی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

تنوع‌بخشی به گزینه‌های فرزندخواندگی: ترویج فرهنگ پذیرش کودکان با ویژگی‌های متنوع، مانند کودکان بالای ۳ سال یا کودکان با نیازهای خاص، می‌تواند تعداد کودکان در انتظار را کاهش دهد.

ساده‌سازی و هوشمندسازی فرآیندهای اداری: استفاده از فناوری‌های نوین و بازنگری در مراحل قانونی می‌تواند به تسریع امور و کاهش زمان انتظار برای متقاضیان فرزندخواندگی بینجامد.

مجله خبری آوای زندگی


مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *