عضو هیأت نمایندگان و رئیس کمیسیون بازرگانی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی فارس با انتقاد از بی‌توجهی به نقش بنیادین بخش بازرگانی در اقتصاد کشور، تأکید کرد که غفلت از این حوزه موجب اختلال در موتور محرک توسعه اقتصادی شده است. وی خواستار بازتعریف جایگاه تجارت و بازرگانی در سیاست‌گذاری‌های کلان کشور شد.
سهراب شرفی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: در بسیاری از کشورها، تجارت به‌عنوان پیشران اصلی اقتصاد شناخته می‌شود؛ اما در ایران، تمرکز بیش از حد بر حمایت از تولید بدون توجه به بازرگانی باعث عدم تعادل در سیاست‌های توسعه‌ای شده و حلقه اتصال بین تولید و مصرف از نظر تصمیم‌سازی و سرمایه‌گذاری نادیده گرفته شده است.
وی با اشاره به تصور نادرست موجود درباره ماهیت بازرگانی که آن را صرفاً به واردات تقلیل می‌دهد، افزود: این نگرش باعث شده زیرساخت‌های تجاری، شناخت بازارهای هدف و توانمندسازی صادرات‌محور در اولویت برنامه‌ها قرار نگیرد. این در حالی است که بازرگانی یک صنعت تخصصی و پیچیده است که در صورت مدیریت صحیح، نقش مؤثری در رشد اقتصادی، افزایش اشتغال و ارزآوری خواهد داشت.
رئیس کمیسیون بازرگانی اتاق فارس با برشمردن سه مؤلفه کلیدی برای حضور پایدار در بازارهای بین‌المللی گفت: بازاریابی به‌معنای شناسایی دقیق بازار هدف، بازارسازی با تمرکز بر ایجاد تقاضا از طریق تبلیغات و برندسازی، و بازارداری که حفظ مشتری و ارائه خدمات پس‌فروش را شامل می‌شود، سه رکن اساسی در مسیر صادرات موفق هستند.
شرفی یکی از نقاط ضعف صادرات کشور را بی‌توجهی به ذائقه، سلیقه و استانداردهای مصرف‌کننده جهانی دانست و تأکید کرد: صادرات نباید صرفاً به‌عنوان فروش مازاد تولید داخلی تلقی شود؛ بلکه نیازمند برنامه‌ریزی بلندمدت، شناخت دقیق بازار، طراحی مناسب محصول، بسته‌بندی و خدمات متناسب با فرهنگ و نیاز مقصد صادراتی است.
وی ادامه داد: بازرگانی امروز، فراتر از جابه‌جایی کالاست و مفاهیمی چون دیپلماسی اقتصادی، تجارت دیجیتال، حضور در نمایشگاه‌های بین‌المللی، راه‌اندازی نمایندگی‌های فروش خارج از کشور و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین بازاریابی، بخش‌های جدایی‌ناپذیر آن هستند که باید در سیاست‌های اقتصادی لحاظ شوند.
در پایان، شرفی تصریح کرد: برای عبور از رکود اقتصادی، کاهش وابستگی به نفت و رشد شاخص‌های بهره‌وری، باید نقش بازرگانی در ساختار اقتصادی کشور به‌طور ریشه‌ای مورد بازنگری قرار گیرد. تجارت خارجی نه تنها مسیر توسعه پایدار را هموار می‌کند، بلکه زمینه‌ساز ارزش‌افزوده و افزایش تاب‌آوری اقتصادی خواهد بود.
