آخرین ویرایش در 3 هفته توسط آوا رحمتی
شامگاه جمعه، موزه سینمای ایران در خیابان ولیعصر میزبان جمعی از سینماگران، نویسندگان و هنردوستان بود تا در آیینی تحت عنوان «در ستایش قصه‌های ماندگار یک ملت»، روز ملی سینما گرامی داشته شود. این مراسم، به همت خانه سینما و با حضور رئیس سازمان سینمایی، پیشکسوتان عرصه تصویر و جوانان خلاق، بار دیگر خلوص و همدلی اهالی سینما را به نمایش گذاشت.
در فضای سراسر یادآوری خاطرات، همایون اسعدیان (مدیرعامل خانه سینما) با اشاره به نقش سینما در همراهی مردم در بحران‌ها و دفاع مقدس گفت:
«سینما اگر صدای مردم نباشد، تنها یک سرگرمی است. ما اینجا جمع شده‌ایم تا بگوییم سینمای متفکر و مستقل هنوز نفس می‌کشد و قصه‌هایش زود فراموش نمی‌شوند.»
رضا کیانیان نیز با نگاهی به گذشته درخشانی که «ایران» را در قاب تصویر زنده نگه داشت، بر لزوم حفظ احترام به مخاطب تأکید کرد. حامد بهداد، ضمن یادآوری حادثه تلخ سیاه‌نمایی متهمان سینما در سال‌های اخیر، از همه دعوت کرد «صدای مردم علیه تفرقه‌افکنی‌ها» باشند.
چکیده‌ای از لحظه‌های تأمل‌برانگیز
- پخش ویدئویی از سرود «ای ایران» و نقش این اثر در وحدت ملی
- اجرای زنده قطعات ماندگار موسیقی فیلم‌های کلاسیک ایران
- شعری کوتاه توسط شاعران معاصر در مدح سینما و فرهنگ ایرانی
در بخش دیگری از مراسم، پژمان بازغی، شبنم مقدمی و علی دهکردی برای بزرگداشت زحمات پرویز پرستویی و دیگر پیشکسوتان روی صحنه آمدند. پرستویی در سخنانی گفت:
«سینما آینه‌ای‌ست برای بازتاب آرزوها و امیدهای یک ملت. وقتی سینماگر از مخاطب‌اش فاصله می‌گیرد، آتش تعاملی که روشن می‌کند فرو می‌نشیند.»
درخواست‌های سینماگران برای فردای بهتر
- تأمین امنیت و آزادی عمل هنرمندان در تولید آثار مستقل
- حمایت از جشنواره‌های کوچک و بومی برای کشف استعدادهای تازه
در پایان، هنرمندان مستندساز و فیلم کوتاه‌ساز با نمایش سفارش‌شده به «رضا مجاوری» فیلمبردار کهن‌سال و یادی از انیمیشن‌سازان کشور، همه را به انعکاس حقایق و قدرت خیال دعوت کردند. این جمع عاشق، دلتنگ سینمای متفکر و مستقل بود، اما با امید به گشایش دریچه‌های تازه، جشن ملی سینما را به یادگار گرفت.
آوا رحمتی
من فارغ‌التحصیل رشته حقوق هستم و از دوران دانشگاه به مسائل اجتماعی و حقوقی علاقه داشتم. فعالیت حرفه‌ای خودم را از سال ۱۳۹۷ با نوشتن مقالات تحلیلی در وب‌سایت‌های خبری کوچک آغاز کردم. پس از کسب تجربه، به عنوان خبرنگار میدانی در حوزه مسائل اجتماعی با چندین روزنامه معتبر همکاری کردم و اکنون به عنوان دبیر بخش اجتماعی و گزارش‌های تحقیقی در یک مجله خبری معتبر فعالیت می‌کنم. تلاش من این است که صدای افرادی باشم که کمتر شنیده می‌شوند و به بهبود شرایط جامعه کمک کنم.
