در بحبوحه درگیری نظامی میان ایران و رژیم صهیونیستی در ماه ژوئن، گزارش‌هایی از بحران جدی در ذخایر موشک‌های رهگیر در سرزمین‌های اشغالی منتشر شد. در واکنش به این وضعیت، ایالات متحده با هدف تقویت دفاع هوایی اسرائیل، از عربستان سعودی خواست تا بخشی از سامانه رهگیر «تاد» را به تل‌آویو تحویل دهد؛ اما پاسخ ریاض به این درخواست، «نه» بود.
منابع مطلع در گفت‌وگو با میدل‌ایست‌آی تأیید کردند که عربستان سعودی از مشارکت مستقیم در تأمین تسلیحاتی اسرائیل خودداری کرده، باوجود آنکه در زمان جنگ، در حال آماده‌سازی اولین سامانه‌های تاد خریداری‌شده با بودجه مستقل خود بود. ارتش عربستان این سامانه را تنها ۹ روز پس از آتش‌بس رونمایی کرد، اقدامی که نشان داد این کشور برنامه‌ای برای دخالت مستقیم در بحران نداشته است.
در پی این امتناع، برخی مقامات آمریکایی به دنبال یافتن راه‌هایی دیگر برای جبران کمبود تسلیحات دفاعی بودند؛ از جمله مذاکره با امارات متحده عربی که پیش‌تر سامانه تاد را خریداری و فعال کرده بود. با این حال، منابع رسمی هنوز تأیید نکرده‌اند که امارات با انتقال موشک‌های رهگیر به تل‌آویو موافقت کرده باشد.
بر اساس تحلیل رسانه‌های غربی از جمله تلگراف و گاردین، ایران طی حملات موشکی توانست به صورت مستقیم به چندین تأسیسات نظامی صهیونیستی ضربه وارد کند، و این در حالی بود که حتی با پشتیبانی آتش آمریکا، سامانه‌های دفاعی اسرائیل در کنترل کامل اوضاع ناکام بودند. مقیاس حملات ایران ضعف سیستم‌های دفاعی چندلایه اسرائیل را آشکار ساخت.
تحلیلگران منطقه‌ای معتقدند که امتناع عربستان از ارسال تجهیزات نظامی به اسرائیل نشانه‌ای از تغییر موضع این کشور در قبال روابط با تل‌آویو است. این تصمیم همچنین می‌تواند بر ابتکار آمریکا برای شکل‌گیری ناتوی خاورمیانه و ادغام سامانه‌های دفاعی متحدان خود در منطقه تأثیر بگذارد؛ برنامه‌ای که پیش از عملیات طوفان الاقصی توسط آمریکا با جدیت دنبال می‌شد.
از سوی دیگر، تحلیلگران معتقدند که ایران با بهره‌گیری از ضعف دفاعی رژیم صهیونیستی، نه‌تنها توان نظامی خود را به نمایش گذاشت، بلکه پیام روشن سیاسی نیز به منطقه منتقل کرد. در پایان این درگیری، برخی مقامات عرب اعلام کردند که اسرائیل طعم برخورد با یک دولت‌ملت قدرتمند را چشیده و هزینه سنگینی پرداخته است.
